Geef JIJ jezelf Erkenning en Waardering?
Ieder mens heeft in zijn ontwikkeling erkenning en waardering nodig. Wanneer je (h)erkent wat bij jou hoort, zowel in ontvangen als geven, functioneer je gezonder in je systeem.
‘Het kan dan stromen’, zeggen we vanuit het systemisch werk.
Als iedereen in een systeem op de juiste PLEK staat en de verantwoordelijkheid neemt die bij die plek hoort, dan staat een systeem in zijn Kracht.
Maar wat nou als dat niet is gebeurd?
Ze zat voor me. Een jonge vrouw van begin dertig. Ik zag donkere kringen onder haar ogen en voelde een enorme vermoeidheid.
Hoe is het de afgelopen weken met je gegaan? vroeg ik. Er kwam een diepe zucht uit haar mond en toen zei ze met een lach op haar gezicht: ‘Ach, het gaat wel oké’.
Ik keek haar aan en liet even een stilte vallen.
Ze draaide zich naar het tafeltje naast haar om het theekopje te pakken en nam een slokje. Wederom ontmoetten onze ogen elkaar.
‘Het gaat wel oké met je? ’herhaalde ik. Ze knikte en lachte wederom naar mij. Ik bleef haar aankijken.
‘Stel dat ik nog een keer zou vragen hoe het werkelijk met je gaat, zou het dan oké voor je zijn om even tijd te nemen om te voelen hoe het werkelijk met je gaat?’ vroeg ik haar vriendelijk. Ze knikte.
Ik stelde de vraag opnieuw en ze nam nu de tijd om te voelen wat er speelde. Haar hoofd boog ze wat voorover en het duurde niet lang of de eerste tranen rolden al over haar wang. De stilte in de kamer was krachtig om te voelen. Ik reikte haar een tissue aan. ‘Ik wilde helemaal niet huilen vandaag’, zei ze tussen een lach en een traan door. Ik glimlachte naar haar. ‘Tja, daar denkt je lichaam nu even anders over’, zei ik liefdevol.
Doorgaan en niet zeuren:
Vanuit eerdere gesprekken wist ik dat deze vrouw in haar leven veel verantwoordelijkheid had gedragen en heel veel had ‘gegeven’ in het leven. Doorgaan en niet zeuren had zij al vroeg ingeprent gekregen. Ze was gewend de schouders eronder te zetten, maar nu was ze in een fase terecht gekomen dat haar lichaam duidelijke signalen van extreme vermoeidheid gaf. Ze had zichzelf aangeleerd om geen aandacht te besteden aan hoe zij zich werkelijk voelde. Daar gaf ze zichzelf gewoonweg de tijd niet voor en dus had zij zichzelf aangeleerd om haar omgeving te misleiden met een glimlach en te zeggen dat het goed met haar ging.
Ik stelde haar wat vragen en al gauw was ze uitgebreid en vol vuur aan het vertellen wat er op haar werk speelde. Het verdriet had nu ruimte gemaakt voor een stuk boosheid. Haar stem klonk hard. Ik gaf haar de ruimte om die boosheid te uiten. Op een gegeven moment zei ze nijdig: ‘Ik werk me rot en krijg nooit eens erkenning of waardering!’.
Zo dat was eruit! Ze pakte nog een tissue en snoot eens flink haar neus. ‘Ik ben er zo klaar mee!’, voegde ze eraan toe. Ik knikte. Dat leek me duidelijk ja.
Aandacht voor reflectie:
‘Waar geef JIJ jezelf geen waardering en erkenning?’ vroeg ik haar. Ze was even in verwarring, bemerkte ik. Die vraag was duidelijk nieuw voor haar. Er viel een stilte en ik liet haar even zoeken naar het antwoord. ‘Goede vraag’, zei ze. ‘Ik geloof dat ik mezelf nooit ergens waardering of erkenning geef’, zei ze. Ze keek me met ‘lege’ ogen aan.
‘Is dat oké voor je?’ vroeg ik. ‘Nee’, zei ze zacht.
‘Hoe zou het voor je zijn als daar vanaf nu verandering in zou komen?’ vroeg ik haar.
Ze liet even een stilte vallen en zei met een zachte stem: ‘Dat zou fijn zijn.’
Reflectievraag voor jezelf:
Nu jij dit blog aan het lezen bent, wil ik je vragen om deze vraag ook eens aan jezelf te stellen. Wees eerlijk en durf er echt even naar te kijken en erbij stil te staan.
‘Waar geef jij jezelf geen waardering en erkenning?’ En … waar doe je dit wel?
Is dat eenvoudig voor je om te benoemen of moet je even zoeken naar de antwoorden?
Bewust worden van de onbewuste processen:
De sturing van ons gedrag wordt bepaald door onbewuste processen die diep in ons verscholen liggen.
De uitspraak:’ Ik werk me rot en krijg nooit eens erkenning of waardering’ is een interessant vraagstuk. Voor mij als coach weet ik direct dat we o.a. met een systemisch vraagstuk te maken hebben. Deze uitspraak die vanuit een diep verwond (kind)stuk komt, heeft namelijk alles te maken met de systemische wetten, waarvan de wet van geven en ontvangen er één is. Die wet is door diverse oorzaken uit balans geraakt. Ook hebben we te kijken naar het thema Plek. Dat valt onder de wet van de binding. Maar ook de wet van volgorde werd geschaad.
Doordat zij als kind niet echt kind kon zijn, heeft zij taken op haar schouders gekregen, die niet van haar zijn. Die taken heeft zij vele jaren gedragen vanuit liefde en loyaliteit, maar vragen nu om een nieuw perspectief vanuit het NU.
Vanuit het systemisch werk is er een duidelijke regel die geldt tot ongeveer ons 21ste levensjaar en die luidt:
Kinderen hebben te nemen en ouders hebben te geven.
In sommige systemen (gezinnen) vinden enorme verstoringen plaats op dit thema. Als een kind niet heeft kunnen nemen, zie je daarvan de gevolgen in het latere leven. Zij functioneren dikwijls moeizaam in een relatie, omdat zij moeite hebben om aan te nemen. Daardoor ontstaat er disbalans in de relatie. We hebben te leren dat beide kanten van dezelfde medaille er mogen zijn. Geven en ontvangen, beide zijn nodig in een evenwichtige relatie.
Mijn client had in haar werk dit patroon van geven en ook het streven naar perfectie doorgetrokken en had de lat voor zichzelf en ook voor de ander extreem hoog gelegd. Ze had dwangmatig gestreefd naar perfectie en was iedere keer meer gaan geven als anderen taken lieten liggen. Dat resulteerde nu in een enorme boosheid en frustratie. De grens was nu kennelijk bereikt.
Natuurlijk is het fijn als we erkend en gewaardeerd worden. De energie die er bij deze vrouw op lag was duidelijk een reactie van een verwonding.
We zien hier een beschadigd, innerlijk kind en zo zijn er meerdere thema’s die door een dergelijke uitspraak zichtbaar worden en dus ‘aangekeken’ en ‘doorvoeld’ mogen worden. Zij mag leren om voortaan goed voor zichzelf te zorgen en grenzen te plaatsen waar dat nodig is. Veel mensen die vroeger in het kind-stuk verwond zijn geraakt, zijn angstig om voor zichzelf op te komen. Ze missen vaak de veiligheid in zichzelf. Ze vragen zich af: ’Word ik nog wel aardig gevonden als ik een keer NEE zeg???
Dat is een hele diepe angst (kernwond) die bij velen (onbewust) leeft. Ze ervaren een negatief zelfbeeld door toxische gedachten en vragen zich af: ’Wie moet ik zijn om bemind te worden? Er leven veel valse overtuigingen en ze zijn daar echt in gaan geloven. Ze hebben weinig vertrouwen in zichzelf en hebben grote behoefte aan bevestiging van anderen. Er is dus een enorme afhankelijkheid. Een gevolg daarvan is, is dat ze grenzeloos blijven geven. Net zo lang totdat ze echt niet meer kunnen. Dan kan de les geleerd worden. Dat moment was dus nu. Hoera!
Vraag niet aan jezelf: ‘Wat is er fout aan mij?’,
maar stel de vraag:’ Wat is er gebeurd met mij?’
Er is namelijk niets fout met jou. Je bent in de kern een liefdevol lichtwezen die hier op aarde menselijke ervaringen komt opdoen.
De pijnlijke ervaring als groot leerproces over jezelf:
Het verdriet en de boosheid die deze jonge vrouw nu ervaart, zal door velen gezien worden als iets vervelends. En leuk is anders natuurlijk en toch zie ik in deze ervaring een grote mogelijkheid om oude wonden en patronen te helen. Het innerlijk kind laat zich horen en wil gevoeld worden en eindelijk de erkenning krijgen.
“Iedere trigger die je ervaart, is een kans op heling.”
Het lichaam reageert op een uitspraak of situatie en dat doet het niet voor niets. Het lichaam wil herstel op delen die ooit verwond zijn geraakt. Dit signaal is dus echt een teken van gezondheid.
Vroeger toen ze kind was, kon ze haar verwondingen nog niet helen. Nu ze een volwassen vrouw is, is dat wezenlijk anders. De verwonde delen kunnen geheeld worden en ze kan opnieuw leren om haar juiste plek in te nemen in haar systeem van herkomst en ook in haar huidige systeem. Zakelijk kan zij ook leren om op de juiste plek te gaan staan en opnieuw naar haar takenpakket kijken. Wat hoort bij haar en wat hoort bij de ander? is een belangrijke vraag die ze iedere keer weer mag stellen.
Laat de verantwoordelijkheid waar die werkelijk hoort!!!
Wat is van jou en wat is van mij?
Trauma heling gaat in stapjes:
Via systemisch werk en traumawerk kunnen we prachtige helingsprocessen bereiken. Trauma heling gaat altijd in stapjes. Het systeem laat toe wat het aankan. Dit soort dingen kun je dus niet eventjes fiksen. Ook kan hypnose en de behandeltafel mooie diensten bewijzen.
Belangrijk is dat deze vrouw leert om weer te gaan voelen. Veel mensen hoor je zeggen: Ik moet leren om van het hoofd naar het hart te gaan, maar hier zien we dat we eerst naar het buikgebied hebben te gaan. Daar zitten de verkrampingen en verwondingen. Natuurlijk gaan we ook op zoek naar de beperkende overtuigingen, maar moeten oppassen dat het geen mentaal proces wordt en een soort trukendoos. We hebben naar de oorzaak te gaan om dit soort zaken werkelijk te kunnen helen. Daarin kom je absoluut je pijn tegen. Alleen dat al is een proces op zich, want je bent niet voor niets uit je gevoel vertrokken. Door verschillende gebeurtenissen ben je van je gevoel weggegaan en het vraagt moed om daar weer verbinding mee te maken. We hoeven voor de heling niet terug naar de verhalen van vroeger. We werken vanuit de energie die vastzit in het lichaam en vanuit heling die NU uit het lichaam wil. Daar hebben we hoofd, hart en buik voor nodig.
Ze huilt maar ze lacht:
De oplossing om dingen weg te lachen, is voorbij als je jezelf serieus neemt en wilt helen. Die lach was slechts een masker. Dat masker mag af. Wie zit er achter dat masker? Ga dat ontdekken.
Dit alles vraagt om een veilige omgeving en om liefdevolle aandacht en respect naar jezelf. Ik zie dat als een keuze die je kunt maken als volwassene. De gebeurtenissen kan ik niet ongedaan maken voor je. Wat wel kan, is dat je er anders naar leert kijken, waardoor je andere keuzes gaat maken en je anders gaat voelen. Je hebt als mens zoveel zelfhelend vermogen en wijsheid in je, maak daar gebruik van! Ik begeleid je daar met alle liefde bij, want je hoeft het niet alleen te doen. En zeker bij processen van het helen van het innerlijk kind is het fijn als je professioneel begeleid wordt, zodat je aandacht echt naar binnen is gericht. Want slechts DAAR ligt de sleutel tot heling.
Contact met Jomare:
Ieder mens is uniek en heeft zijn/haar eigen geschiedenis. Jomare geeft maatwerk, zodat heel specifiek jouw issues vorm kunnen krijgen en je vrij kunt zijn en authentiek.
Wil jij ook eens kennismaken, vul dan het contactformulier in. Ik neem dan zo spoedig mogelijk contact met je op en kunnen we een afspraak plannen voor een gratis en vrijblijvend kennismaking.
Er is onlangs een blog geschreven die zou je ter voorbereiding op een kennismakingsgesprek kunnen lezen. Noteer gerust je vragen. Ik beantwoord ze graag.
Je kunt ook alvast luisteren naar de zorgtalkshow (podcast) . Deze podcast van mij is in juni 2025 opgenomen door Chris Broers. Op die manier kun je alvast een beetje kennismaken met hoe het toegaat bij Jomare.
Tim, die de website heeft gebouwd, heeft de podcast op de homepage gezet.
Ik hoop dat dit blog inzicht heeft gegeven en je milder hebt gemaakt naar jezelf en de ander. Als jij denkt dat dit blog interessant is voor iemand, stuur het dan gerust door.
Ik ben je dankbaar.
Wil je meer informatie over het systemisch werk, dan raad ik je de boeken van Els van Steijn aan.
“Verbinden is Geven en Ontvangen!”